 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Жыцьцё прыцісьне, як магільная зямля.
Не распрастаеш крыл, і не расьцісьнеш вуснаў.
Крыжы царкоўныя над горадам ляцяць,
На іх ляцяць раскрыжаваныя Ісусы.
Не адрадзіць нікому горад мерцьвякоў.
Нашто ахвяры, самаспальваньне і вершы?
Я за пісьмовы стол сядаю зноў і зноў,
I зноў натхненьне за радком канае першым.
Усё цяжэй сваю адрозьненнасьць трываць,
Сваю няздольнасьць далучыцца да грамадства
Так неадольна часам хочацца лятаць,
Што застаецца толькі горка расьсьмяяцца.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
